نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حمیدرضا جلیلی
• علی حسین زاده دلیر
• داود فرسادی زاده

چکیده

جداشدگی جریان در دیواره بالادست کانال آبگیر یکی از مشکلاتی است که همواره در آبگیرها وجود دارد. جداشدگی باعث ایجاد ناحیه ای با جریان چرخشی در داخل کانال آبگیر میشود و عرض جریان عبوری و راندمان آبگیری را کاهش و رسوب گذاری در دهانه آبگیر را افزایش می‌دهد. روش‌های بسیاری تا کنون برای رفع این مشکلات بررسی شده است که یکی از این روش‌ها تغییر شرایط هیدرولیکی جریان با استفاده از تغییر در هندسه دهانه آبگیر است. از آنجا که هر گونه اصلاح هندسه دهانه آبگیر که یکنواختی سرعت بین دماغه بالادست و پایین دست آبگیر را بیشتر کند،‏ باعث کاهش ابعاد جداشدگی جریان،‏ کاهش رسوبگذاری در دهانه آبگیر و افزایش راندمان آبگیری خواهد شد،‏ لذا در این تحقیق،‏ با استفاده از ابعاد و شکل جدا شدگی جریان در دهانه بالادست آبگیر به بررسی تأثیر هندسه دهانه آبگیر،‏ بر مقدار و الگوی رسوب گذاری در کانال آبگیر پرداخته شد. نتایج آزمایش‌های انجام شده بر روی هندسه دهانه آبگیر نشان داد که ایجاد قوس بهینه در دیواره کانال آبگیر منجر به کاهش مقدار رسوب ورودی در 3 نسبت دبی 0.2،‏ 0.4 و 0.6 به ترتیب به میزان،‏ 58 درصد،‏ 50 درصد و 33 درصد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• هندسه دهانه آبگیر
• آبگیر جانبی
• جدا شدگی جریان
• راندمان آبگیر
• رسوب گذاری

عنوان مقاله [English]

Effect of Intake Geometry on the Sediment Transport and Flow Pattern at lateral Intake

نویسندگان [English]

• Hamid Reza Jalili
• Ali Dalir
• Davood Farsadi

چکیده [English]

Flow separation from the upstream corner of the intakes is one of the major problems. This phenomenon produces a flow rotation zone in the intake, hence decreasing the flow passage and intake efficiency as a result of accumulation of sediment at the intake. During the past decades, several methods have been conducted to reduce the area of separation zone and increasing the intake efficiency. One of the methods used to increase intake efficiency is to change the hydraulic conditions by altering the intake geometry. Any method that creates a uniform velocity distribution at the intake, reduces the secondary flow, separation zone, sedimentation leading to increases in the intake efficiency. In this study, the effect of intake geometry on the sedimentation and flow pattern was investigated using the dimensions and shape of the flow separation zone. Results for three discharge ratios of 0.2, 0.4 and 0.6 showed that an optimized intake wall curvature reduced the entrance sediment by 58, 50 and 33 percents, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

• lateral Intake
• Sedimentation
• Intake Geometry
• Intake Efficiency
• Flow separation